Ναυπηγήθηκε το 1890 στα ναυπηγεία Harland and Wolff, στο Μπέλφαστ της Βορείου Ιρλανδίας, για λογαριασμό της Atlantic Transport Line, Βρετανική σημαία, με το όνομα Michigan. Εξυπηρέτησε τη γραμμή Λονδίνο-Νέα Υόρκη. Χαρακτηριστικά του πλοίου: 3722 γκρος τονάζ, 370,8 πόδια μήκος, 44,2 πόδια πλάτος, ταχύτητα 11 κόμβοι. Μία τσιμινιέρα, τέσσερα κατάρτια. Δυνατότητα εξυπηρέτησης 850 επιβατών: 80-1^ης θέσης, 170-2^ης και 600-3^ης θέσης επιβάτες. Αρχικά ναυπηγήθηκε σαν φορτηγό πλοίο, με δυνατότητα εξυπηρέτησης σχετικά λίγων επιβατών. Ξεκίνησε το πρώτο του ταξίδι Λονδίνο-Νέα Υόρκη στις 15 Νοεμβρίου 1891. Το 1898 αγοράστηκε από την Αμερικανική κυβέρνηση για να χρησιμοποιηθεί σαν μεταγωγικό στον πόλεμο Ισπανίας-Αμερικής. Περί το 1900 υπέστη μετασκευές, στα πλαίσια των οποίων τα τέσσερα αρχικά κατάρτια του έγιναν δύο αλλά υψηλότερα και, ταυτόχρονα, πήρε το όνομα USAT Kilpatrick (βλέπε φωτο). Το 1920 επωλήθη στην American Near East and Black Sea Line, Αμερικανική σημαία, μετονομασθέν σε Acropolis. Εξυπηρέτησε τη γραμμή Νέα Υόρκη-Κωνσταντινούπολη. Την εποχή αυτή του έγιναν αλλαγές: του προσετέθη μία ακόμη τσιμινιέρα, το τονάζ του αυξήθηκε στους 5083 τόνους, ενώ η δυναμικότητά του σε εξυπηρέτηση επιβατών άλλαξε σε 250-2^ης θέσης και 600-3^ης θέσης. Το πρώτο του ταξίδι μεταξύ Νέας Υόρκης, Πειραιά και Κωνσταντινούπολης το έκανε στις 14 Απριλίου 1921 και το όγδοο και τελευταίο στις 7 Σεπτεμβρίου 1922. Το 1923 επωλήθη στην Αμερικανικών συμφερόντων Booras Steamship Company, μετονομασθέν σε Washington. Εξυπηρέτησε τη γραμμή Νέα Υόρκη-Μεσόγειος. Ξεκίνησε το πρώτο από δύο ταξίδια στη γραμμή αυτή την 1η Μαΐου 1923 όταν αναχώρησε από την Νέα Υόρκη για Πειραιά, Κωνσταντινούπολη. Το 1923 επωλήθη στην Pacific Steam Navigation Company, Βρετανική σημαία, μετονομασθέν σε Great Canton. Οδηγήθηκε σε διαλυτήριο της Ιταλίας το 1924.

Ναυπηγήθηκε το 1886 στα ναυπηγεία John Elder and Co (μετέπειτα Fairfield Shipbuilding and Engineering Co), στη Γλασκώβη της Σκωτίας, για λογαριασμό της North-German Lloyd, Γερμανική σημαία, με το όνομα Aller. Εξυπηρέτησε τις γραμμές Βρέμη-Νέα Υόρκη και Μεσογειακοί λιμένες-Νέα Υόρκη. Το Aller ήταν ένα από τρία όμοια πλοία που το καλοκαίρι του 1885 παραγγέλθηκαν στην κατασκευάστρια εταιρεία. Τα άλλα δύο ήταν το Trave και το Saale (βλέπε φωτο). Χαρακτηριστικά του πλοίου: 4966 γκρος τονάζ, 438,1 πόδια μήκος, 47,8 πόδια πλάτος, ταχύτητα 17 κόμβοι. Δύο τσιμινιέρες, τέσσερα κατάρτια.  Δυνατότητα εξυπηρέτησης 1240 επιβατών: 150-1ης, 90-2^ης και 1000-3^ης θέσης επιβάτες. Καθελκύστηκε στις 18 Φεβρουαρίου 1886 και στις 24 Απριλίου 1886 απέπλευσε για το παρθενικό του ταξίδι από τη Βρέμη για Σαουθάμπτον-Νέα Υόρκη. Το 1897 περιορίστηκαν τα κατάρτια του σε δύο και στις 18 Σεπτεμβρίου του ίδιου έτους ξεκίνησε το τελευταίο του ταξίδι Βρέμη-Νέα Υόρκη. Ακολούθως μεταφέρθηκε στη γραμμή Γένοβα-Νάπολι-Νέα Υόρκη. Στις 6 Νοεμβρίου 1902 απέπλευσε για το τελευταίο ταξίδι στη γραμμή αυτή και το ίδιο έτος ναυάγησε πλησίον της Γένοβας. Στη συνέχεια επωλήθη και το 1904 οδηγήθηκε σε διαλυτήριο της Γένοβας.

Ναυπηγήθηκε το 1890 στα ναυπηγεία Gourlay Bros and Company στο Dundee της Σκωτίας, για τη National Steamship Company, Βρετανική σημαία, με το όνομα America. Εξυπηρέτησε τη γραμμή Λονδίνο-Νέα Υόρκη. Χαρακτηριστικά του πλοίου: 5158 γκρος τονάζ, 435 πόδια μήκος, 46 πόδια πλάτος, ταχύτητα 11 κόμβοι. Μία τσιμινιέρα, τέσσερα κατάρτια. Φορτηγό πλοίο. Το 1907 επωλήθη στην Atlantic Transport Line, Βρετανική σημαία, μετονομασθέν σε Memphis. Οδηγήθηκε στο διαλυτήριο το 1908.

Ναυπηγήθηκε το 1897 στα ναυπηγεία Flensburger Schiffbau, στο Flensburg της Γερμανίας, για την εταιρεία Hamburg-Kalcutta, Γερμανική σημαία, με το όνομα Burmah. Εξυπηρέτησε τη γραμμή Αμβούργο-Νέα Υόρκη και αργότερα τη γραμμή Αντβέρπη-Νέα Υόρκη. Χαρακτηριστικά του πλοίου: 5446 γκρος τονάζ, 404 πόδια μήκος, 50 πόδια πλάτος, ταχύτητα 13 κόμβοι. Μία τσιμινιέρα, δύο κατάρτια. Δυνατότητα εξυπηρέτησης 285 επιβατών: 50-1^ης και 235-3^ης θέσης. Καθελκύστηκε στις 28 Ιανουαρίου 1897 ως Burmah με στόχο να εξυπηρετήσει τη γραμμή της Απω Ανατολής. Τελικά, το ίδιο έτος, με την ολοκλήρωση της κατασκευής του, αγοράστηκε από την Hamburg America Line, Γερμανική σημαία, μετονομασθέν σε Aragonia. Εκανε το παρθενικό του ταξίδι στις 13 Απριλίου 1897 αποπλέοντας από το Στεττίνο της Γερμανίας για Νέα Υόρκη. Εξυπηρέτησε τη γραμμή Αμβούργο-Νέα Υόρκη. Το 1898 ναυλώθηκε στη Red Star Line και εξυπηρέτησε τη γραμμή Αντβέρπη-Νέα Υόρκη. Μεταξύ των ετών 1898-1900 έκανε 15 ταξίδια με Γερμανική σημαία. Το 1919 έκανε ταξίδια για τους Βέλγους και το 1920 παρεδόθη στη Γαλλική Κυβέρνηση. Οδηγήθηκε στο διαλυτήριο το 1923.

Ναυπηγήθηκε το 1907 στα ναυπηγεία Russell and Co, στο Port Glasgow της Σκωτίας, για την Austro-Americana Line, Αυστριακή σημαία, με το όνομα Argentina. Εξυπηρέτησε τις γραμμές Τεργέστη-Νότια Αμερική και Τεργέστη-Νέα Υόρκη. Χαρακτηριστικά του πλοίου: 5526 γκρος τονάζ, 390 πόδια μήκος, 48 πόδια πλάτος, ταχύτητα 15 κόμβοι. Μία τσιμινιέρα, δύο κατάρτια. Δυνατότητα εξυπηρέτησης 1450 επιβατών: 45-1^ης θέσης, 175-2^ης και 1230-3^ης θέσης επιβάτες. Καθελκύστηκε στις 28 Αυγούστου 1907. Το 1918 χρησιμοποιήθηκε ως πλωτό νοσοκομείο. Το 1919 επωλήθη στην Cosulich Line, Ιταλική σημαία. Εξυπηρέτησε τη γραμμή Μεσόγειος-Νέα Υόρκη. Το 1925 επωλήθη στην Florio Societa Italiana di Navigazione του Παλέρμο, Ιταλική σημαία. Το 1932 επωλήθη στην Tirrenia Line της Νάπολι, Ιταλική σημαία. Από τον Σεπτέμβριο μέχρι τον Οκτώβριο του 1943 παρέμεινε υπό Γερμανική κατοχή. Στις 13 Οκτωβρίου κατεσχέθη από το Βρετανικό Βασιλικό Ναυτικό και διετέθη στις Συμμαχικές δυνάμεις (χρησιμοποιήθηκε ως μεταγωγικό προσωπικού). Επεστράφη στην εταιρεία Tirrenia Line το 1947. Οδηγήθηκε σε διαλυτήριο της Γένοβας τον Αύγουστο του 1960.

Ναυπηγήθηκε το 1908 στα ναυπηγεία Sir Raylton Dixon, στο Middlesbrough της Αγγλίας, για την Υπερωκεάνιο Ελληνική Ατμοπλοΐα του Ανδριώτη εφοπλιστή Μωραΐτη, με το όνομα Athinai. Επειδή, όμως, η εταιρεία χρεωκόπησε πριν την ολοκλήρωση της ναυπήγησής του, το πλοίο παραδόθηκε στην εταιρεία που εντωμεταξύ ιδρύθηκε από τους πιστωτές του Μωραΐτη. Χαρακτηριστικά του πλοίου: 6742 γκρος τονάζ, 420 πόδια μήκος, 52 πόδια πλάτος, ταχύτητα 14 κόμβοι. Δύο τσιμινιέρες, δύο κατάρτια. Εξυπηρέτησε τη γραμμή Πειραιάς-Νέα Υόρκη. Έκανε το παρθενικό του ταξίδι στις 13 Μαΐου 1909 με δρομολόγιο Πειραιάς, Καλαμάτα, Πάτρα, Νέα Υόρκη. Τον Νοέμβριο 1912 επιτάχθηκε από την Ελληνική κυβέρνηση (βλέπε φωτο) και χρησιμοποιήθηκε σαν μεταγωγικό, ώσπου στις 23 Ιουνίου 1913 επανέλαβε τους πλόες μεταξύ του Πειραιά και της Νέας Υόρκης. Σε δημοσίευμα εφημερίδος της εποχής εμφανίζεται να αποπλέει την Τετάρτη 17 Ιουνίου 1914 από Πειραιά για 3ήμερο ταξίδι στη Σμύρνη με προσέγγιση στη Σύρο. Το τελευταίο ταξίδι για τους ιδιοκτήτες του το έκανε στις 25 Αυγούστου 1914 όταν άφησε τον Πειραιά για Πάτρα, Νέα Υόρκη. Λίγο αργότερα, μέσα στο ίδιο έτος, και η νέα εταιρεία επτώχευσε και το πλοίο πέρασε στην ιδιοκτησία της Εθνικής Ατμοπλοΐας των αδελφών Εμπειρίκου. Στις 22 Οκτωβρίου 1914 απέπλευσε από τον Πειραιά για Καλαμάτα, Πάτρα, Νέα Υόρκη και παρέμεινε στη γραμμή αυτή μέχρι την 16^η Σεπτεμβρίου 1915 οπότε απέπλευσε από την Νέα Υόρκη για το τελευταίο του, όπως αποδείχθηκε, ταξίδι. Τρεις μέρες αργότερα κατεστράφη από πυρκαγιά στο μέσον του Ατλαντικού (στη θέση N40ο 54', W58ο 47'). Ευτυχώς, οι 316 επιβάτες και το 120μελές πλήρωμα διασώθηκαν από τα αγγλικά πλοία Tuscania, που πρώτο κατέπλευσε στο σημείο του ναυαγίου, και Roumanian Prince.

Ναυπηγήθηκε το 1908 στα ναυπηγεία Russell and Co, στο Port Glasgow της Σκωτίας, για λογαριασμό της Austro-Americana Line, Αυστριακή σημαία, με το όνομα Atlanta. Εξυπηρέτησε τη γραμμή Τεργέστη-Νέα Υόρκη. Χαρακτηριστικά του πλοίου: 4897 γκρος τονάζ, 385 πόδια μήκος, 49,8 πόδια πλάτος, ταχύτητα 12 κόμβοι. Μία τσιμινιέρα, δύο κατάρτια. Δυνατότητα εξυπηρέτησης 1280 επιβατών: 30-1^ης θέσης, 50-2^ης και 1200-3^ης θέσης επιβάτες. Στις 26 Φεβρουαρίου 1909 ξεκίνησε το πρώτο του ταξίδι από Τεργέστη για Πάτρα, Παλέρμο, Νέα Υόρκη. Έκανε το έκτο και τελευταίο του ταξίδι στη γραμμή Τεργέστη-Νέα Υόρκη στις 14 Μαρτίου 1912. Στη συνέχεια πέρασε στη γραμμή της Νότιας Αμερικής. Το 1915 μετονομάσθηκε σε Stella Polare. Το 1919 επωλήθη στην Cosulich Line, Ιταλική σημαία και πήρε πάλι το όνομα Atlanta. Τελικά, μετά από αρκετές αλλαγές ιδιοκτησίας και χρήσης, και αφού πέρασε σε Γερμανική κατοχή, βομβαρδίστηκε ανοιχτά των Νορβηγικών ακτών στις 11 Ιανουαρίου 1945 με συνέπεια να βυθιστεί.

Ναυπηγήθηκε το 1896 στα ναυπηγεία Blohm and Voss του Αμβούργου, για λογαριασμό της North German Lloyd, Γερμανική σημαία, με το όνομα Barbarossa. Χαρακτηριστικά του πλοίου: 10769 γκρος τονάζ, 525 πόδια μήκος, 60 πόδια πλάτος, ταχύτητα 15 κόμβοι. Δύο τσιμινιέρες, δύο κατάρτια. Δυνατότητα εξυπηρέτησης 2392 επιβατών: 230-1^ης θέσης, 227-2^ης και 1935-3^ης θέσης επιβάτες. Έκανε το παρθενικό του ταξίδι στις 8 Ιανουαρίου 1897, όταν απέπλευσε από την Βρέμη για την Αυστραλία μέσω Σουέζ. Στις 24 Μαΐου 1897 ξεκίνησε για το πρώτο του υπερατλαντικό ταξίδι με διαδρομή Βρέμη, Σαουθάμπτον, Νέα Υόρκη. Στις 16 Μαρτίου 1906 έκανε το πρώτο του ταξίδι στη διαδρομή Γένοβα, Νάπολι, Νέα Υόρκη. Στις 4 Σεπτεμβρίου 1912 ξεκίνησε το πρώτο του ταξίδι Βρέμη, Νέα Υόρκη, Φιλαδέλφεια, Βαλτιμόρη και Γκάλβεστον. Το 1914, λόγω του πολέμου, κατέφυγε στη Νέα Υόρκη, αλλά τον Απρίλιο του 1917 κατεσχέθη από την Αμερικανική κυβέρνηση, μετονομασθέν σε USS Mercury. Το 1920 πέρασε στην Baltic Steamship Corporation αλλά στην πράξη δεν χρησιμοποιήθηκε ποτέ από τους νέους ιδιοκτήτες. Τελικά οδηγήθηκε σε διαλυτήριο των ΗΠΑ το 1924.

Ναυπηγήθηκε το 1899 στα ναυπηγεία Blohm and Voss του Αμβούργου, για την Hamburg-America Line, Γερμανική σημαία, με το όνομα Batavia. Εξυπηρέτησε τις γραμμές Μεσόγειος-Νέα Υόρκη, Αμβούργο-Βαλτιμόρη και Αμβούργο-Βοστώνη. Χαρακτηριστικά του πλοίου: 10178 γκρος τονάζ, 501,3 πόδια μήκος, 62,2 πόδια πλάτος, ταχύτητα 14 κόμβοι. Μία τσιμινιέρα, δύο κατάρτια. Δυνατότητα εξυπηρέτησης 2700 επιβατών: 300-2^ης θέσης και 2400-3^ης θέσης επιβάτες. Στις 30 Μαΐου 1899 απέπλευσε για το παρθενικό του ταξίδι από το Αμβούργο για τη Βαλτιμόρη. Το 1906 του έγινε ανακατασκευή με αποτέλεσμα να αυξηθεί το τονάζ του στους 11464 τόνους. Στις 20 Δεκεμβρίου 1912 ξεκίνησε το πρώτο του ταξίδι από το Αμβούργο για Βοστώνη-Βαλτιμόρη και το 1913 πέρασε στην εταιρεία Austro-Americana Line, Αυστριακή σημαία, μετονομασθέν σε Polonia. Στις 23 Μαρτίου 1913 ξεκίνησε πλόες από Τεργέστη προς Πάτρα, Παλέρμο, Νάπολι, Νέα Υόρκη και τον Ιούνιο του ίδιου χρόνου έκανε το πρώτο ταξίδι του από Τεργέστη προς Κεμπέκ και Μόντρεαλ. Τον Αύγουστο του 1913 έκανε το δεύτερο και τελευταίο του ταξίδι στη γραμμή αυτή και στη συνέχεια ξαναγύρισε στην προηγούμενη ιδιοκτήτρια εταιρεία, την Hamburg-America Line, παίρνοντας πίσω το προηγούμενο όνομά του, Batavia. Τον Μάρτιο του 1914 επέστρεψε στη γραμμή Αμβούργο-Βαλτιμόρη. Το τελευταίο του ταξίδι στη γραμμή το ξεκίνησε στις 20 Ιουνίου 1914 όταν απέπλευσε από το Αμβούργο για Νέα Υόρκη με επιστροφή. Τον Αύγουστο του 1914, με την κήρυξη του πολέμου, παρέμεινε δεμένο στο Αμβούργο και το 1917 χρησιμοποιήθηκε ως μεταγωγικό από το Γερμανικό Ναυτικό. Τελικά, στις 30 Δεκεμβρίου 1919, παρεδόθη στους Συμμάχους και εκχωρήθηκε στη Γαλλία. Το 1920 εδόθη προς εκμετάλλευση στη γαλλική εταιρεία Messageries Maritimes και το 1924 οδηγήθηκε σε διαλυτήριο.

Ναυπηγήθηκε το 1908 στα ναυπηγεία A.G. Weser της Βρέμης για την North German Lloyd, Γερμανική σημαία, με το όνομα Berlin. Εξυπηρέτησε τις γραμμές Βρέμη-Νέα Υόρκη και Μεσογειακοί λιμένες-Νέα Υόρκη. Χαρακτηριστικά του καραβιού: 17324 γκρος τονάζ, 590,2 πόδια μήκος, 69,7 πόδια πλάτος, ταχύτητα 17 κόμβοι. Δύο τσιμινιέρες, δύο κατάρτια.  Δυνατότητα εξυπηρέτησης 3212 επιβατών: 266-1^ης θέσης, 246-2^ης και 2700-3^ης θέσης επιβάτες. Καθελκύστηκε στις 7 Νοεμβρίου 1908 και την 1^η Μαΐου 1909 απέπλευσε για το παρθενικό του ταξίδι από τη Βρέμη για Σαουθάμπτον, Χερβούργο και Νέα Υόρκη. Στις 15 Μαΐου 1909 έκανε το πρώτο του ταξίδι από τη Νέα Υόρκη για Νάπολι και Γένοβα και στις 14 Μαΐου 1914 έκανε το τελευταίο δρομολόγιο Γένοβα-Νάπολι-Νέα Υόρκη. Στις 4 Ιουνίου 1914 έκανε το πρώτο του ταξίδι Νέα Υόρκη-Βρέμη και στις 18 Ιουλίου 1914 το τελευταίο του σε αυτή τη γραμμή. Τον Αύγουστο του 1914 μεταφέρθηκε στο Γερμανικό Πολεμικό Ναυτικό και μετατράπηκε σε ναρκοθετικό. Στις 26 Οκτωβρίου 1914, μιά από τις νάρκες του θα βυθίσει το Αγγλικό θωρηκτό HMS Audacious. Στις 17 Νοεμβρίου 1914 ετέθη σε περιορισμό στο λιμάνι του Τρόντχαϊμ, στη Νορβηγία, και το 1919 κατεσχέθη από το Βρετανικό Ναυαρχείο και χρησιμοποιήθηκε για τη μεταφορά στρατευμάτων στην Ινδία υπο την διαχείριση της εταιρείας P.&O. Το 1920 επωλήθη στην White Star and Dominion Lines, ανακαινίσθηκε και μετονομάσθηκε σε Arabic. Δρομολογήθηκε σε γραμμές του Ατλαντικού. Το 1926 ναυλώθηκε από τη Red Star Line, Βελγική σημαία, και δρομολογήθηκε στη γραμμή Νέα Υόρκη-Πλύμουθ-Χερβούργο-Αντβέρπη. Το 1931 οδηγήθηκε σε διαλυτήριο της Ιταλίας.

Ναυπηγήθηκε το 1901 στα ναυπηγεία Blohm and Voss, στο Αμβούργο της Γερμανίας, για την Hamburg-America Line, Γερμανική σημαία, με το όνομα Blucher. Εξυπηρέτησε τη γραμμή Αμβούργο-Νέα Υόρκη και αργότερα τη γραμμή Αμβούργο-Νότια Αμερική. Χαρακτηριστικά του πλοίου: 12334 γκρος τονάζ, 525,6 πόδια μήκος, 62,3 πόδια πλάτος, ταχύτητα 16 κόμβοι. Δύο τσιμινιέρες, δύο κατάρτια. Δυνατότητα εξυπηρέτησης 2170 επιβατών: 390-1^ης, 230-2^ης και 1550-3^ης θέσης. Καθελκύστηκε στις 23 Νοεμβρίου 1901 και στις 7 Ιουνίου 1902 απέπλευσε για το παρθενικό του ταξίδι από το Αμβούργο για Βουλώνη, Σαουθάμπτον και Νέα Υόρκη. Ξεκίνησε το τελευταίο του ταξίδι σε αυτή τη γραμμή στις 30 Δεκεμβρίου 1911. Ακολούθως χρησιμοποιήθηκε στη γραμμή Αμβούργο-Νότια Αμερική. Στις 25 Ιουνίου 1912 έκανε το πρώτο του ταξίδι Αμβούργο-Βραζιλία-Ρίβερ Πλέϊτ. Τον Αύγουστο του 1914 έδεσε, λόγω του πολέμου, στο Περναμπούκο της Βραζιλίας. Την 1^η Ιουνίου 1917, μετά την είσοδο της Βραζιλίας στον πόλεμο, το πλοίο κατελήφθη από τις Βραζιλιάνικες αρχές, μετονομασθέν σε Leopoldina (βλέπε φωτο). Στις 27 Φεβρουαρίου 1918 ναυλώθηκε στη Γαλλική Κυβέρνηση και στις 11 Μαρτίου 1920 έκανε το πρώτο ταξίδι Νέα Υόρκη-Χάβρη για την CGT. Τον Δεκέμβριο του 1920 άλλαξε η δυναμικότητά του σε επιβάτες και έγινε 500 επιβάτες καμπίνας και 250-3^ης θέσης. Τον Μάρτιο του 1923 επωλήθη στην CGT και άλλαξε όνομα σε Suffren. Στις 8 Μαΐου 1923 ξεκίνησε το πρώτο του ταξίδι Χάβρη-Νέα Υόρκη και συνέχισε στη γραμμή αυτή μέχρι τον Σεπτέμβριο του 1928. Ακολούθως έδεσε μέχρι τον Μάϊο του 1929 οπότε οδηγήθηκε σε διαλυτήριο της Γένοβας.