Ναυπηγήθηκε το 1907 στα ναυπηγεία Sir James Laing and Sons, στο Sunderland της Αγγλίας. Η ναυπήγησή του ξεκίνησε για λογαριασμό της αγγλικών συμφερόντων εταιρείας Prince Line με το όνομα Sardinian Prince. Στην πορεία, και ενώ ήταν ακόμα στα σκαριά, αγοράστηκε από την Lloyd Sabaudo, ύψωσε την Ιταλική σημαία και πήρε το όνομα Regina d’Italia. Εξυπηρέτησε τις γραμμές Ιταλία-Νέα Υόρκη και Ιταλία-Νότια Αμερική. Χαρακτηριστικά του πλοίου: 6560 γκρος τονάζ, 430 πόδια μήκος, 52,7 πόδια πλάτος, ταχύτητα 14 κόμβοι. Δύο τσιμινιέρες, δύο κατάρτια. Δυνατότητα εξυπηρέτησης 2020 επιβατών: 120-1^ης και 1900-3^ης θέσης επιβάτες. Καθελκύστηκε στις 20 Ιανουαρίου 1907 και στις 15 Μαΐου 1907 έκανε το παρθενικό του ταξίδι αποπλέοντας από τη Γένοβα για Νάπολι, Παλέρμο και Νέα Υόρκη. Τον Δεκέμβριο του 1908 χρησιμοποιήθηκε ως νοσοκομείο μετά τον σεισμό στη Μεσσίνα της Σικελίας. Κατά τη διάρκεια του Μεγάλου Πολέμου το πλοίο συνέχισε τους πλόες προς την Νέα Υόρκη μέχρι το τέλος του 1916 οπότε η εταιρεία διέκοψε τους τακτικούς πλόες προς τον συγκεκριμμένο προορισμό. Το πρώτο του ταξίδι μετά την Ανακωχή (11 Νοεμβρίου 1918) ξεκίνησε στις 10 Απριλίου 1919 όταν απέπλευσε από τη Γένοβα για Μασσαλία και Νέα Υόρκη. Το 1920 υπέστη αλλαγές με αποτέλεσμα να εξυπηρετεί επιβάτες μόνο δεύτερης και τρίτης θέσης. Στις 20 Ιανουαρίου 1920 έφθασε στη Νέα Υόρκη προερχόμενο από Κωνστάντζα, Κωνσταντινούπολη, Σμύρνη, Πειραιά και Μεσσίνα και στις 14 Μαρτίου 1922 άφησε τη Γένοβα για Νάπολι, Βοστώνη και Νέα Υόρκη. Τον Απρίλιο του 1922 μεταφέρθηκε στη γραμμή της Νότιας Αμερικής με εξαίρεση ένα ταξίδι με επιστροφή που ξεκίνησε στις 22 Μαΐου 1924 από Γένοβα για Νάπολι, Παλέρμο, Χάλιφαξ και Νέα Υόρκη. Το 1925 μεταφέρθηκε στη γραμμή της Αυστραλίας εξυπηρετώντας την μεταναστευτική κίνηση μαζί με το έτερο πλοίο της εταιρείας, το Re d’Italia. Οδηγήθηκε σε διαλυτήριο της Ιταλίας τον Οκτώβριο του 1928.